16_06_2014_Acconia Di Curinga-Scilla

Rit 103 km, hoogtemeters 1241m

Vandaag de 2 laatste molshopen van 500m op het Italiaanse vasteland.

Zo zag onze hoogteprofiel eruit: (een dubbele D-cup volgens trapper 1)

We snijden een “tsjoep” land af door even de kust te verlaten, maar het binnenland van Zuid-Italië is niet echt aantrekkelijk: armoedig en vuil. Langs de baan staan dikwijls vuilcontainers, maar dan gedurende meters stapels vuilzakken, zodat de teen van de Italiaanse laars stinkt bij deze temperaturen. Er ligt ook overal zwerfvuil.

Plan van de dag: na de eerste joekel afdaling een restaurantje zoeken, maar het is Basta pasta:

In die kleine dorpjes geraken we nergens aan eten. Ze zijn wel altijd heel vriendelijk en laaiend enthousiast, als we vb. in een winkeltje vragen of er ergens iets te eten valt, sluit de eigenaar direct het rolluik van de winkel, springt in zijn auto en zegt dat we moeten volgen naar een restaurant….helaas gesloten. Onze eerste lunch stop is een blik Red Bull op de stoep van een tankstation, ja het leven van de tandemtrappers gaat niet altijd over rozen. Tegen 14h30 hebben we alle hoop opgegeven, en is onze lekkere lunch: een reep Mars, een stuk chocolade met nootjes, en een blik cola. Zelfs in de bars waar normaal altijd wat te krijgen is, zijn alle rekken leeg en de gelato bak nog leger.

Gelukkig bereiken we na de laatste klim weer de kust. We besluiten niet meer het veer te nemen naar Messina, maar te logeren in Scilla, een supergezellig piepklein oord.

In de teen vinden we voor het diner dan toch nog een lekker restaurant op een van de mooiste eetplaatsen van deze reis.